آئین مستان

شب های جمعه می گیرم هواتو

اشک غریبی می ریزم براتو

بیچاره اون که حرم رو ندیده

بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه امون از غریبی، صبوری

آه چه جوری بسازم با دوری

شاه کرامت کجا تو کجا من

این کربلایت چه ها کرده با من

اشکای زهرا تو صحرا برا تو

شب های جمعه صبوری برا من

بیچاره اون که حرم رو ندیده

بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه حرم باز پر از بوی سیبه

آه خدایا حسینم غریبه

ای دل داغ دار من

خیمه ی کربلای تو

هر نفسم شراره ی

آتش خیمه های تو

یوسف کربلای من

شهید نینوای من

از چه برهنه ای چه شد

پیرهن و ردای تو

گه فراز نیزه ها

گه به کنار قتلگه

می نگرم به روی

می شنوم صدای تو

وای وای وای وای آقام حسین ...

میوه ی قلب مادرم

چنین نبود باورم

که بین دشمنان تو

گریه کنم برای تو

ماه به خون خضاب من

همیشه آفتاب من

از چه به خاک خفته ای

چشم من است و جای تو

نیزه شکسته ها همه

دور تو گرم زمزمه

مانده هنوز در گلو

ذکر خدا خدای تو

وای وای وای وای آقام حسین ...

بهر زیارت تنت آمده ام به قتلگه

کوفه روم به دیدن

راس ز تن جدای تو

زائر پیکر تو ام

همسفر سر تو ام

هم ره نیزه دارها

می دوم از قفای تو

وای وای وای وای آقام حسین ...

حسین ارباب سینمو پاره پاره كن

حسین ارباب حال منو نظاره كن

حسین ارباب فكر یه راه چاره كن

حسین ارباب

حسین ارباب جوونیمون آقا فدات

حسین ارباب كُشتی منو با روضه هات

حسین ارباب چرا ترك خورده لبات حسین

آروم نداره دل دیوونه

از تو از بچه هات میخونه

بانی اصلی روضه ی ما

حضرت مهدیه صاحب الزمونه

حسین، جانم ارباب

حسین ارباب دوست دارم آقا زیاد

حسین ارباب دلم یه كربلا میخواد

حسین ارباب دعا بكن مهدی بیاد

حسین ارباب

حسین ارباب این دیگه بار آخره

حسین ارباب ایشا الله كه یادم نره

حسین ارباب آقا بدا رم میخره

حسین ارباب

سالار زینب تو عشق منی

بمیرم آقا كه بی كفنی

الهی مادر بمیره برات

كه روی خاكا دست و پا میزنی

حسین، جانم ارباب

حسین ارباب تنگ دلم برا حرم

حسین ارباب من كه غلام اكبرم

حسین ارباب آقا بزار بازم برم

حسین ارباب

حسین ارباب دلم گرفتار توئه

حسین ارباب یه عمره بیمار توئه

حسین ارباب پیش علمدار توئه

حسین ارباب

امشب نگامون به دست شماس

بزم مون  آقا دوباره به پاس

با رمز یا زهرا یا رقیه

دست ماها رو می گیره عباس

حسین،حسین،حسین

رو کتیبه ی دل ما نقش سرخ یا حسینه

این دلا به لطف زینب تا همیشه با حسینه

هر محرم، باده ی غم، می نوشیم

نور می گیریم تا برا تو رخت مشکی می پوشیم

باز این چه نوحه و ماتم است

که شوری در جان عالم است

واویلا واویلا واویلا

پای روضه ها می شینیم تا بشیم یار سپاهت

اگه دنیا کوفه باشه ما باشیم مسلم راهت

تا همیشه از غم تو می خونیم

تا شهادت در کنار پرچم تو می مونیم

مایمو دریای عشق تو

سر می دیم در پای عشق تو

واویلا واویلا واویلا

دوباره یک عشق کهنه یه ماجرای قدیمی

یه آتیش پر حرارت یه حس گرم و صمیمی

یه قصه آسمونی که راوی اون خدا بود

خدا خودش اولین بار شاهد اون ماجرا بود

دیشب دیدم توی رویا دارن فرشته ها

 برای نوکرا، پیرن سیا میدوزن

دیدم که بعد از هزار سال سرا رو نیزه هاست

دلا تو خیمه هاست هنوز دارن میسوزن

دلتنگم باز دوباره چشمام آروم نداره

بیتابی میکنه تا هر شب بارون بباره

دنیای من حسینه، رویای من حسینه

من بیتاب حسینم، آقای من حسینه

یه یادگاری رو سینم تا زنده هستم باهامه

مقدسه مثل بارون اشکی که رو گونه هامه

دیگه به جز روضه این دل با هیچی آروم نمیشه

این تشنگی ناتمومه با من میمونه همیشه

الحمدلله که امسال نمردم و برات

تو مجلس عزات دخیل گریه بستم

الحمدلله هنوزم برات میمیرم و

فدایی توئم هنوز به پات نشستم

بی تو کارم تمومه عشق تو آبرومه

عادت کردم به درد بغضی که تو گلومه

دنیای من حسینه، رویای من حسینه

من بیتاب حسینم، آقای من حسینه

تو تشنه لب جون سپردی چه جوری آروم بگیرم

تو جای خود داری آقا برا رقیه ات بمیرم

برای اون مشک آبی که توی صحرا رها شد

برای اون غنچه ای که به روی دستت فدا شد

قسم به لبهای خشکت به جون اکبرت

به جون اصغرت قسم به چشم عباس

یه کربلا آرزومه تموم دلخوشیم

دوباره دیدن غروب سرخ اونجاس

ماه شبهای تارم از عشقت بیقرارم

باز آقا قسمتم کن رو خاکت سر بذارم

دنیای من حسینه، رویای من حسینه

من بیتاب حسینم، آقای من حسینه

ﺧﻮﺩﺗﻢ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ

ﺑﺰﺍﺭ ﻧﻮﮐﺮ ﺯﯾﻨﺒﺖ ﺑﻤﻮﻧﻢ

ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺑﯿﺎﻡ، ﺭﻭ ﺗﻞ ﺯﯾﻨﺒﯽ

 ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺯﯾﻨﺐ ﺑﺸﮑﻮﻧﻢ

ﺁﻗﺎ ﮐﻦ ﺁﺭﻭﻣﻢ، ﺁﺧﻪ ﻣﻦ دیوونم

ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﺩﺳﺘﻢ ﻣﯽ ﺩﻩ ﺟﻨﻮﻧﻢ

ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ، ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ

ﺁﺧﻪ ﺣﺮﻡ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﺟﻮﻧﻢ

ﺩﻝ ﻣﻦ، ﺍﺳﯿﺮﻩ بی کربلا میمیرﻩ

ﺑﺮﺍﯼ ﺿﺮﯾﺤﺖ ﺩﻟﻢ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮﻩ

ﺣﺴﯿﻦ ﯾﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ

ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻨﺘﺖ ﺭﻭ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ

 ﺑﺰﺍﺭ ﺟﺎﺭﻭﮐﺶ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﺸﻢ

ﺍﮔﻪ ﺗﻮ ﺣﺮﻣﺖ، ﺟﻮﻧﻢ ﺭﻭ ﻧﮕﯿﺮﯼ

ﺧﻮﺩﻡ ﺗﻮ ﺣﺮﻡ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ

ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺣﺎﺟﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ

ﻣﻨﻮ ﮐﻦ ﻣﺴﺖ ﯾﻞ ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻨﯿﻦ

ﺑﻬﺸﺖ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻬﺸﺖ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻨﻪ

ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺮﺑﻼ ﻫﺴﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ

همیشه میخونم، دوسم داری میدونم

با ذکر اباالفضل، همیشه در جنونم

ﺣﺴﯿﻦ ﯾﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ

ﺧﻮﺩﺗﻢ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ

ﺑﺰﺍﺭ ﻧﻮﮐﺮ ﺯﯾﻨﺒﺖ ﺑﻤﻮﻧﻢ

دلم میخواد بیام تل زینبی

سرم رو به عشق زینب بشکونم

ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺣﺎﺟﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ

ﻣﻨﻮ ﮐﻦ ﻣﺴﺖ ﯾﻞ ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻨﯿﻦ

ﺑﻬﺸﺖ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻬﺸﺖ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻨﻪ

ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺮﺑﻼ ﻫﺴﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ

الا ای شش گوشه، ببین قلبم خونه

اباالفضل درد قلبم رو میدونه

ولی من میدونم، آقام ابوفاضل

آخر دستم رو به تو می رسونم

دلم غم نداره، حسین هوامو داره

برای کربلا دل بی قراره

همیشه میخونم، دوسم داری میدونم

با ذکر رقیه، همیشه در جنونم

ﺣﺴﯿﻦ ﯾﺎ ﻣﻮﻻﻧﺎ